Hoewel het al een paar dagen in het afgelopen kwartaal behoorlijk lekker motorweer is geweest, heb ik afgelopen zaterdag mijn motor uit zijn winterslaap gehaald. Aangezien ik een bezoekje gepland had bij ‘Off The Record Shop’ in Kampen en het best aardig weer was, besloot ik dat dus op de motor te doen.
Direct via Dronten naar Kampen gereden en bij Tjeerd van ‘Off The Record’ even een bakkie gedaan. Tevens twee vinyl albums op de kop getikt en vervolgens via Genemuiden en Zwolle weer via Kampen/Dronten naar huis.
Geen grote afstand maar ik had een goed gesprek in de platenzaak dus werd het wat aan de late kant om een grotere ronde te maken.
De afbeelding is van 1 van de albums die ik gekocht heb!
Het is inmiddels alweer bijna Juni en we hebben sinds Januari niets meer geschreven. Nou.. dan is het tijd voor een klein verslagje.
Gisteren een fijn ritje gereden van Lelystad richting Ingen (Gelderland). Ik zou even bij een mede-forumlid iets langs brengen. Even gezellig een bakkie gedaan en wat gesproken over (natuurlijk) de Goldwing, die ritten die we gedaan hadden en over hun huis. Daarna ben ik grotendeels over de snelweg richting Apeldoorn gereden.
Waarom? Het was al tegen 3 uur en ik had ’s avonds ook een afspraak staan en ik wilde in Apeldoorn een nieuwe helm kopen. Mijn Nolan N104 is inmiddels alweer 6 jaar oud en polycarbonaat helmen gaan officieel maar 3 jaar mee i.v.m. het verval van het materiaal. Daarom tijd voor een nieuwe.
Het is een Shark Evo One 2 Mat Zwart geworden. Het liefst had ik de Lithion versie (Zwart met Rood) gehad, maar die hadden ze helaas niet meer. Maar ook met deze kleur ben ik heel tevreden en het scheelt nog eens 30 euro ook.
Tegen half 5 was ik weer thuis en heb ik zo’n 260 km op de teller gezet.
Martin vroeg in het algemeen of iemand zin had in een ritje op zondag 24 september. Aangezien ik veel te weinig geraden had en toch nog wat kilometers op de motor wilde maken, besloot ik mee te doen.
Het plan was om via Dalen (Drenthe), waar we een groep Harley rijders zouden ontmoeten voor de lunch en de verdere rit, naar Ommen te rijden waar een Amerikaanse Dag georganiseerd werd door Café Calluna (de 10de editie alweer). Niet dat ik daar nu echt op zat te wachten maar de rit was verder erg prettig en gewoon iedereen het zijne gunnen hoort erbij. Martin en ik zijn dan ook niet te lang blijven rondhangen en vertrokken na ongeveer 3 kwartier weer richting flevoland.
Martin reed nog even met mij mee naar Lelystad voor een bakkie koffie en vertrok rond kwart over 6 weer richting huis.
Het was deze dag niet heel warm maar erg prettig motorrijweer. Hopelijk was dit nog niet mijn laatste rit van het jaar en zijn er nog een paar van dit soort dagen.
Dit jaar hebben een aantal forumleden gekozen om niet naar de Harz te gaan, nadat een grote groep hier wel wederom naar toe ging. Dus het weekend nadat de Harz-gangers weer terug waren in Nederland, ging de volgende, veel kleinere groep naar Cochem aan de Moezel.
Vrijdag 8 Juli:
Ik had tussen 8:30 en 9:00 uur met een aantal rijders uit Noord- en Zuid Holland afgesproken langs de A2 bij Beesd. Van daar uit zouden we naar Weert rijden om ons rond 10:00 uur aan te sluiten bij een groep uit Noord-Brabant. Via vele binnendoor- en kronkelwegen kwamen we tegen 18:00 uur in Cochem aan bij Weinstuben Hieronimi. Nadat we eindelijk ingecheckt, gegeten en uitgepakt waren, konden we op het terras genieten van een biertje. De serveersters waren wel een beetje knorrig en betalen met een pas kon niet voor kleine bedragen (en dat in 2016!?!?), maar dat maakte de pret niet minder. Ik had mijn kilt meegenomen omdat ik dat erg prettig vind zitten en ik had daardoor veel bekijks. Omdat die avond alle drankjes contant afgerekend moesten worden, ben ik Cochem ingegaan op zoek naar een geldautomaat. Dit bleek nog lastiger dan gedacht. Ook deze keer had ik binnen Cochem vele blikken gericht op mij vanwege het dragen van een kilt. Zelfs een ietwat aangeschoten dame die me toesprak met de woorden: “That is a very nice dress!” Gelukkig had ik een geldautomaat gevonden en nadat ik wat geld had getapt liep ik terug naar het hotel. Daar bleek iedereen al naar de kamers vertrokken te zijn en moest ik mijn rekening nog betalen. Daarna heb ik ook mijn kamer maar opgezocht.
Zaterdag 9 Juli:
Rond 8 uur op en een half uur later aan het ontbijt. Van de 9 motoren gingen er maar 4 in een groepje op weg. 2 anderen trokken hun eigen plan en de rest verbleef in en rond Cochem en liet de motor staan. Ik hoorde bij de 4 en zo reden we een route van ruim 230 km in het Moezelgebied met vele kronkelwegen berg op en berg af. Tussen de middag in Zell een broodje braadworst gegeten en vervolgens weer op weg. Rond 17:00 uur waren we weer in Cochem en na een heerlijke douche mijn kilt weer aangetrokken, gegeten en de rest van de avond vertoeft op het terras. Tegen 20:00 uur wilde ik even naar boven gaan om heel even te gaan liggen. Ik bleek toch vermoeider dan verwacht en rond 23:00 uur werd ik pas wakker. Toen had het dus geen zin meer om nog naar beneden te gaan, daar de rest hoogstwaarschijnlijk ook al zijn mandje had opgezocht. Dus nog even film gekeken op mijn tablet en daarna weer gaan slapen.
Zondag 10 Juli:
Vandaag bevatte het zelfde ochtendritueel als de vorige dag. Deze keer bestond de groep uit 5 motoren. De 2 anderen van de vorige dag gingen weer hun eigen weg en 2 braken het weekend verder af. 1 vanwege heimwee naar zijn trouwe viervoeter die deze keer niet mee was en 1 vanwege een afgebroken kies. Het zou bloedheet worden dus we kozen voor een korte route met voldoende stops. Tussen de middag belandde we bij een restaurant met italiaanse inslag en hebben hier de nodige versnaperingen genuttigd. 1 van onze motorrijders (die totaal geen duits spreekt) was aan de alkoholvrije radler, maar kreeg bij zijn laatste bestelling toch een flesje met 2,5%. De gastvrouw verontschuldigde duizendmaal en hij heeft het flesje niet hoeven betalen. Hij begon een verhaal over als hij bij controle straks moest blazen, dat het wel mee zou vallen en samen met een andere berijder schoot ik in de lach. We hebben hem wel even verteld dat ‘blasen’ in het Duits toch iets heel anders betekend. Tegen 16:00 uur waren we wederom in Cochem. Douchen, terras met een biertje en om 18:00 uur aan tafel. Na het diner en even op het terras gezeten te hebben, wilde ik nog even Cochem in om weer wat geld te pinnen. 4 anderen hadden ook wel zin in een wandeling en liepen mee. We hebben op een terrasje nog wat genuttigd, ik had een ijskoffie, en de rest wilde daarna nog even een ijsje halen. Eenmaal terug bij het hotel (ergens rond 21:30 uur) bleek de bar al gesloten en konden we met wat mazzel nog net 1 drankje bestellen. Daarna de kamer maar weer opgezocht voor de nodige nachtrust.
Maandag 11 Juli:
Om 8:00 uur op en meteen alles bij elkaar gezocht. Zoveel mogelijk meteen in de motor geladen en toen ontbeten. De terugreis zou ook binnendoor gaan, maar ik had niet verwacht zo laat pas in Maastricht aan te komen. We kwamen daar rond 16:30 uur aan en ik moest vanuit daar nog terug naar Lelystad. Gelukkig viel de reis mee en was ik rond 18:50 uur thuis en kon dus nog aanwezig zijn bij de eindmusical en diploma-uitreiking van mijn neefje uit groep 8.
Weer een top weekend in Duitsland en verheug me, zoals altijd, alweer op volgend jaar. Ik zit er sterk over te denken om eens het voortouw te nemen en een trip naar Schotland te maken/organiseren. We zullen zien…
Afgelopen zaterdag werd er een sponsorrit georganiseerd door de tante van Dyon. Dyon is een jongen van 5 jaar met de ziekte van Duchenne. Met dat geld hopen ze de ouders van Dyon wat kosten uit handen te nemen en Dyon, zijn broertje en ouders een mooie dag te bezorgen.
Ik zou met Richard uit Lelystad eerst naar Emmeloord rijden om Martin op te halen. Richard had een vriend van hem mee die achterop zat. Er reed ook nog iemand uit Emmeloord mee en met z’n vijven vertrokken we richting Ommen.
De ontmoeting was in Ommen bij motorcafé/camping Calluna. Vandaar werd er gestart om na een anderhalf uur op Kinderboerderij Dondertman in Holten aan te komen. Hier werd gestopt voor de nodige verfrissing en voedsel.
Vanuit Holten ging de reis weer richting Ommen, maar dan natuurlijk wel via een andere route. Rond half vijf waren we weer in Ommen en na de uitreiking van het totaalbedrag en de cadeau’s voor de kids, gingen wij vijven weer richting huis. Martin met de andere Emmeloorder via friesland en wij Lelystedelingen reden via Zwolle. De maat van Richard had nogal wat last van zijn rug (Richard rijd een Honda Shadow) van het achterop zitten en vroeg of hij op de terugweg bij mij achter op de motor mocht zitten.
Zodoende waren we tegen zessen bij mijn huis in Lelystad. Een geslaagde dag maar ik was wel weer erg moe. Bijtijds naar bed gegaan dus…
Het zit er weer op, een lang weekend met veel motorrijden.
Donderdagavond om 19:15 uur vertrok ik richting Schoonoord. Er was vanuit het Goldwingforum een lang weekend georganiseerd in Drenthe. Het kostte me zo’n anderhalf uur om er te komen en tegen kwart voor negen reed ik het terrein op. Ik werd verwelkomt door de reeds aanwezigen van het forum en de familie van de organisatoren. Na wat gedronken te hebben ging ik, voordat het donker zou worden, nog even de tent opzetten. Men moet altijd erg lachen om mijn kleine tent waar ik net languit in kan liggen en daarnaast net genoeg plaats heb voor mijn spullen. Maar ik lach altijd het laatst, want mijn tentje staat in nog geen tien minuten. Dus zat ik even later lekker aan een biertje mijn eerste avond door te brengen met andere forum leden. Daar de vermoeidheid aardig toesloeg, ben ik niet zo laat naar bed gegaan.
Vrijdag was de dag van de zuidelijke ofwel DOG rit. Om 7:15 uur mijn bed uit en aan de koffie en het ontbijt. We startten om 9:00 uur en de rit zou ons dus in zuidelijke richting via Drenthe, Overijssel en Gelderland brengen. In Zwolle hebben we geluncht bij het van der Valk Hotel. Vervolgens zijn we langs de IJssel gereden en dit deel zit ook in de FOG rit. Behalve dat we bij Olst de veerboot genomen hebben naar de overkant van de IJssel. Hiermee hadden we wel zo’n beetje het zuidelijkste stuk van de route bereikt en ging de rit weer noordwaarts. Ondertussen nog even een keer stoppen om een korte rustpauze in te lassen en foto’s te maken. De totale rit bedraagt rond de 300 km en we waren dan ook om 18:30 uur weer terug. Het eten zou om 20:00 uur aanvangen dus voor allen genoeg gelegenheid om zich op te frissen en nog even wat na te praten. De pasta maaltijd was heerlijk en tegen een uur of 10 ging ik toch echt trachten te slapen.
Zaterdag wederom vroeg op voor koffie en ontbijt en gereed maken voor de Hooge Noorden route. We reden ook nog een stuk door Haren, waar ik mijn 1800 een paar jaar geleden heb gekocht. Ten noorden van Usquert ligt Café ’t Zielhoes waar we een kop koffie hebben gedronken. Eén van onze forumleden was deze dag jarig en er werd even luidkeels voor hem gezongen. Hij wilde het eigenlijk stil houden tot na de rit en dan ineens trakteren op vlaai, maar ja… mobiele devices gooien daarbij altijd roet in het eten. Zo zag dus iemand via facebook dat hij jarig was en de rest laat zich raden. De volgende stop was in Lauwersoog. Daar hebben we geluncht. Het voordeel was dat je bestelde wat je wilde hebben en je kreeg een soort van pieper mee. Als deze afging was je bestelling klaar. Zodoende hoefde we niet nog eens apart af te rekenen na het eten. In de middag zijn we nog even in Norg gestopt voor een ijsje of een drankje. Een paar kilometer voor ons eindpunt in Schoonoord was onze voorrijder nergens meer te bekennen. Op de Schapendijk moest er dus gekeerd worden omdat we een afslag voorbij gereden waren. Gelukkig had ik navigatie en was binnen een paar minuten op onze camping. Grapje van onze voorrijder. Gelukkig had iedereen de weg gevonden. Daar werden we dus getrakteerd op vlaai van de jarige. Ik raakte aan de praat met een engels stel (beide zo rond de 65 jaar) die door onze gastheer ook waren uitgenodigd. Ze hadden onze gastheer in Griekenland ontmoet op een Goldwing Treffen. De man had zijn 1800 te koop gezet omdat hij het te zwaar vond. Hij is nu op zoek naar een GL1200 ‘Plain Jane’. De barbeque werd aangestoken en iedereen heeft genoten van het eten. De avond was nog jong en we hebben vreselijk gelachen. Ook met het engelse stel. Ze vonden het zo apart dat ze zo opgenomen werden in de groep. Dat hadden ze niet verwacht. De gastheer en -vrouw werden door de gasten nog even in het zonnetje gezet en kregen diverse presentjes. Er was namelijk de dag ervoor een inzameling gehouden zonder dat ze dit wisten. Rond een uur of 2 ’s nachts vond ik het welletjes en ben ik naar bed gegaan.
Zondag om 8 uur op en meteen de tent opgeruimt en alles weer in de motor geladen. Binnen 10 minuten was ik klaar en dan zie je even later iedereen worstelen om z’n tent opgeruimt en ingepakt te krijgen. Wie lacht hier nu het laatst? Na het ontbijt nog even alles afgerekend en liep ik nog even de camping rond om iedereen gedag te zeggen. Om 10:30 uur de trip naar huis begonnen, even getankt en daarna in één keer door. Om 12 uur was ik thuis en helemaal op van het weekend. Maar ik heb me enorm vermaakt. Als er volgend jaar weer een lang weekend Drenthe is, ga ik weer!
Afgelopen zondag was de jaarlijkse rit met mijn collega’s van Pink Elephant.
De dag begon druilerig. Ik had met een collega afgesproken langs de A28 bij Harderwijk, maar onderweg er naar toe had ik toch wel de nodige regendruppels te pakken. Eenmaal in De Meern was het verder gewoon droog en trok de lucht open. Door de regen was de starttijd iets opgeschoven van 10 uur naar 11 uur. Uiteindelijk vertrokken we om 10:30 uur omdat de groep compleet was en iedereen zijn koffie op had.
De route begon dus vanaf de Starbucks langs de A12 bij De Meern. Ik had aangeboden als voorrijder te fungeren omdat de collega, die het normaal doet, op vakantie was. Vandaar reden we zuidoostelijk richting Tiel. In Ophemert hielden we pauze en gebruikte een lunch in Restaurant “Het Dijkhuis”. Daar bleken we 3 man te kort te komen. Er bleek 1 motor met pech te staan (defecte stroomverdeler) en moest dus helaas afhaken. De overige twee kwamen nog op tijd om mee te eten.
Na de lunch over de dijkwegen langs de Waal. Hele stukken waren gemarkeerd als zijnde 30 km/h wegen dus de vaart zat er niet echt in. Het is wel een hele mooie route. Onderweg liet 1 van de rijders weten te moeten tanken, dus… even bij het eerstvolgende tankstation (in Gorinchem) gestopt. Hier werd besloten de route nog tot een uur of 4 te volgen (het was 14:30 uur) en dan nog wat te drinken.
Bij Kinderdijk bleken we nog maar met 4 motoren voorop te rijden. We besloten even te stoppen en het bleek dat iemand een lichte aanrijding had met een wielrenner. Gelukkig niets ernstigs. De fietser wat lichte schaafwonden en de spiegel van de motorrijder lag eraf. Dus de stoet moest ons weer even inhalen.
We stapten weer op de motor maar de aangekomen groep was zo snel weer vertrokken dat we met haast erachter aan moesten. De route stuurden ons naar een veerverbinding, maar de groep stond niet op de boot. Blijkbaar waren ze langs het water verder gereden. Wij vieren ook weer omgekeerd en toen bleek mijn motor afgeslagen te zijn. Ik kreeg hem ook niet meer aan de gang. Heel vreemd. Hij stond in z’n vrij, dodemansknop stond in de goede stand en de omvalschakelaar was het niet want ik had niet om gelegen. Oliepeil gecontroleerd, maar dat was het ook niet. Even naar een vlak stuk gereden en de boel maar eens rustig bekijken. Een collega van mij vroeg me om de motor eens in de versnelling te zetten, daarna opnieuw in z’n vrij te zetten en hem nog eens proberen te starten. Wat denk je… lopen als een zonnetje alsof er niets aan de hand was. Gauw de rit hervat en zo belandden we in Groot-Ammers, waar de rest al op een terrasje zat. Daar hebben we nog even wat gedronken en zijn 2 collega’s en ik richting de A27 gereden. Het was al laat in de middag en ik had die avond nog een afspraak voor een etentje.
Met drie motoren over de A27 razend, waarbij er 1 op een gegeven moment de A28 opdook en de ander bij afslag Huizen de snelweg verliet, was ik om 6 uur weer thuis.
Alles bij elkaar een mooie dag, alleen de route bevatte iets te veel wegen waar minder dan 50 km/h was toegestaan. Toch heb ik al weer zin in de rit van volgend jaar.
Vanwege het ongelukje dat ik met de motor had, vorig jaar, kon de FOG rit die ik gemaakt had niet doorgaan. Dit jaar ging hij dan toch gereden worden op 19 juli.
Verzamelen vanaf 8:30 uur bij de Bosbadhal in Emmeloord was voor velen geen probleem. Alleen… het sportcafé ging pas om 11 uur open en we konden dus geen koffie krijgen aldaar.
Zelf reed ik rond 9:30 uur de snelweg bij Lelystad op en plots reed er een goldwing naast me. Het bleek Rob uit De Lier te zijn. Samen zijn we naar Emmeloord gereden en even de tanks weer volgegooid. Om 10:00 uur kwamen we bij de Bosbadhal waar al zo’n 8 wings te wachten stonden. Tegen 11 uur waren we met zo’n 17 motoren en begonnen we aan de rit. Deze werd wat geplaagd door wat spetters regen, maar over het algemeen was het een goed begin.
Bij het pontje begon de regen erger te worden en besloot ik, omdat iedereen op de pont stond, de stop aan de overkant over te slaan en door te rijden om te zien of we ergens droger konden staan. Hier zijn helaas 2 motoren afgehaakt vanwege het weer. Dit was pas voorbij Kampen onder een viaduct. Nadat de regen iets minder werd, zijn we de laatste 20 km naar het restaurant gereden om daar van een lekkere lunch te genieten en even op te drogen.
Na de lunch wederom een afvaller en de rest van de rit geen regen meer gehad. Onze laatste tussenstop in Harderhaven was eigenlijk nog maar 20 minuten van ons eindpunt Lelystad af. Hier gingen nog twee motoren richting huis en de rest belandde op het Palazzo in Lelystad.
Voor de eerste rit die ik zelf het voorgereden (en Martin als achterrijder) moet ik zeggen dat het een geslaagde rit was. Ik zal zeker nog eens een keer proberen een rit uit te zetten.
Het is alweer even geleden (3 t/m 6 Juli) maar hier dan toch even mijn belevenissen van dat weekend.
Vrijdag 3 Juli
Op tijd opgestaan en alles ingeladen voor de trip welke, gezien de temperatuur, redelijk verhit zou verlopen. Ik had om 9:00 uur met Ron afgesproken op de parkeerplaats Palmpol, langs de A1 (vlak voor de A30). We zouden samen doorrijden naar de Rastplatz Millingen, net over de grens bij Arnhem. Daar zouden we wachten op het groepje van Ronald, Karin, Bibian en Peter. We hadden daar om 10:45 afgesproken. Om 11:30 uur waren ze er nog niet. We begonnen ons zorgen te maken omdat we ook niets meer via mobiele telefoons hebben gehoord. Tegen 12 uur besloten we verder te rijden en bij de volgende afslag de gemaakte route te volgen. Bij het tankstation was er even verwarring tussen Ron z’n navigatie en de mijne waardoor we even halt hielden. Tot onze verbazing zagen we toen de anderen voorbij rijden. Gelijk erachter aan en bij de eerst volgende stop waren we dan eindelijk weer een groepje. Mooie wegen binnendoor gereden en voorals nog, terwijl het toch erg warm was, ging het redelijk met de temperatuur. Tegen 19:00 uur waren we in Lautenthal bij Pension Der Tourstop. We kregen een hartelijk welkom van Jacqueline en Peter (de pensionhouders). Na een verfrissende douche hebben we heerlijk genoten van een maaltijd Nasi. Helaas is er in heel Duitsland geen kroepoek te krijgen. De zoon van Peter (die er ook verbleef met diens vriendin) is er die dag op uitgestuurd maar nergens kroepoek te vinden. Redelijk op tijd gaan slapen, want om 8:00 uur staat het ontbijt weer klaar.
Zaterdag 4 Juli
De route van vandaag was zo’n 260 km lang. We reden allemaal achter Johan aan, die de route gemaakt had. Zo’n 15 km verderop kwamen we bij een tankstation waar iedereen de motorfiets en zichzelf even van het nodige vocht moest voorzien. Sommigen onder ons houden van een beetje doorrijden en er ontstonden dus twee groepen. Een kleine groep, bestaande uit Peter, Ronald en Karin en mijzelf, zou met wat meer tempo gaan rijden. De rest zou wat rustiger rijden. Halverwege de route was een slingerweg naar boven (Kyffhäuser) en daarboven zouden we ergens een hapje eten. Wij vonden er geen eetgelegenheid en zijn weer naar beneden gereden. Onderaan was wel een plek om te stoppen. In de schaduw hebben we gewacht op de andere groep en toen deze na zo’n 50 minuten langs reed, de berg op, zijn wij ook weer verder gereden. Naar een uurtje rijden hebben wij even wat gegeten en gedronken. Vanaf dat punt was het nog een uurtje rijden naar het pension. Ze lieten mij voorop rijden en wij waren rond 16:00 uur weer bij het pension. De andere groep arriveerde om ongeveer 17:30 uur. ’s Avonds hebben Peter & Jacqueline een heerlijke barbecue verzorgd en na een gezellige avond weer op tijd naar bed.
Zondag 5 Juli
De gemaakte route van deze dag was maar zo’n 120 km. Ronald vond dat het aantrekken van zijn motorpak niet waard, dus heeft een eigen route uitgezet van zo’n 250 km. Deze dag werd de kleine groep iets groter doordat Rob besloot met ons mee te rijden. Nagenoeg de gehele rit heeft men mij voorop laten rijden. Normaal ben ik niet iemand die graag de leiding neemt, maar het ging prima. Een goede test voor mijn eigen route die we binnenkort gaan rijden. Onderweg een paar druppels regen gehad maar nauwelijks genoeg om je regenpak aan te trekken. Later vernamen we dat de andere groep wel een redelijke bui te verduren hebben gekregen. We moesten om 18:00 uur in het restaurant van de Harzer Schnitzelkönig zijn, dus zorgen dat we ruim om tijd weer terug waren. Terwijl we allemaal in het restaurant zaten, brak er echt even een noodweer los. Gelukkig konden we droog van onze maaltijd genieten.
Ik had een Chili Schnitzel (500g) en een glaasje (2 liter) Bitburger. Na de maaltijd en afgerekend te hebben, was het weer droog en liepen we rustig terug naar het pension. Maar we waren nog maar net terug of er brak weer een enorme bui los. Gelukkig zaten we onder een afdakje en hebben die avond nog lang heerlijk buiten gezeten.
Maandag 6 Juli
Om 10:30 uur de thuisreis aangevangen, na alles te hebben verrekend en de anderen gedag te hebben gezegd. Ron zou niet met ons mee terug rijden, dus vertrokken Peter, Bibian, Ronald en Karin en ik op weg naar Nederland. Weer heerlijk binnendoor gereden en op een gegeven moment de autobahn genomen. Dwars door Dortmund en daar nog even de tank volgegooid. Hier namen we alvast afscheid van elkaar en reden nog een stukje met elkaar op. Op een gegeven moment reden we allemaal een andere snelweg op. Zo dook ik even over half 6 de grens over en stopte om Kitty even te bellen. Toen ik even later de A12 weer opschoot, zag ik een eind voor me twee bekende motoren rijden. Het bleken Peter, Ronald en Karin te zijn. Blijkbaar waren zij met een iets andere route toch ook op de A12 terecht gekomen. Ik haalde hen in, reed rechtdoor en ging er bij Oosterbeek af. Zij waren achter mij de A50 richting Nijmegen opgereden. Binnendoor via Otterloo, Harskamp, Garderen en Harderwijk naar Lelystad gereden waar ik om 19:00 uur aankwam.
Alles bij elkaar een geslaagd weekend zonder enige problemen. Ik heb nu al weer zin in volgend jaar.
Afgelopen weekend heeft het Goldwingforum zijn eerste decennium gevierd. Een heel weekend lang met een grote groep Goldwing liefhebbers en eventuele geïnteresseerden. De start was op vrijdagmiddag op recreatiepark ‘Slabroek’ in Uden en eindigde daar op zondag middag.
Vrijdag aan het eind van de dag was het in Lelystad zulk slecht weer dat ik niet van plan was om nog naar het zuiden af te reizen. Daarom besloot ik om zaterdag tussen 11 en 12 bij Bikers Best in Renswoude mezelf bij de groep te voegen. John en Karin van Bikers Best hadden een lunch ter beschikking gesteld en niet zo zuinig ook. Twee soorten soep, diverse broodjes, beleg voor elk wat wils, krentebollen, melk, karnemelk en diverse frisdranken.
Daarna zou de eigenlijke rit beginnen (althans voor mij) en deze leidde ons via de Posbank (bij Arnhem) door Duitsland (waar we ook een pauze hielden) terug naar Uden. Eenmaal op de camping heb ik eerst even mijn tent opgezet… nou ja… tent…
De avond verliep enorm vrolijk en gezellig en we hebben enorm gelachen. De barbecue was wat aan de mindere kant en dat lag niet aan het vlees. Naarmate het wat frisser werd, begaven we ons naar de vuurplaats om een kampvuur te maken en marshmallows te roosteren. Rond 0:15 uur was ik als laatste nog over en dus de tent maar opgezocht.
De volgende dag werd ik wakker met een misselijk gevoel. Ik heb wel vaker een kater, maar dat weerhoud me er niet van om toch mee te rijden. Deze keer was het echter wat erger en heb ik ook verscheidene malen over gegeven. Zelfs nadat mijn maag helemaal leeg was, hield het niet op. Ik vermoed een combinatie van alcohol en het eten dat verkeerd gevallen is; er was namelijk nog iemand ziek. Ik heb tussendoor mijn tent en spullen nog kunnen inpakken en was startklaar. Helaas heb ik toch maar besloten deze tocht niet mee te rijden. Laat in de middag, nadat ik wat geslapen had (in de camper van Willy en Yvonne), ging het weer beter en was het wachten op de terugkomst van de groep. Een hele hoop zijn onderweg afgehaakt en richting huis vertrokken, dus een kleine groep arriveerde voor nog een laatste kop koffie en een stukje gebak.
Ik reed samen met Eric (die ook in Lelystad woont) weer naar huis en we hebben bij de Anytyme op het Palazzo nog even wat gegeten. Rond 19:30 uur was ik weer thuis.
Totaal geen spijt van het weekend en ik heb erg genoten. Wel houd ik het in het vervolg bij dit soort evenementen alleen bij bier.