Alle voorbereiding ten spijt moet ik helaas deze rit uitstellen. Zoals je misschien in het vorige bericht hebt kunnen lezen, is mijn motor beschadigd en staat hij bij Sturgis voor reparatie. Dit zal niet meteen deze week geregeld zijn waardoor ik de FOG rit, welke gehouden zou worden op 20 juli, zal uitstellen tot een nader te bepalen datum.
Houd dit blog of het GoldwingForum in de gaten voor een eventuele nieuwe datum.
4, 5, 6 en 7 juli 2014 zijn de dagen van het GoldwingForum Duitsland weekend 2014. Het is een gezellig, leuk en onvergetelijk rampenweekend geworden.
Op tijd uit de veren zodat ik rustig alles bij elkaar kan zoeken, ontbijten en me klaarmaken voor vertrek. De spullen had ik die avond ervoor al ingepakt (het is niet echt veel) en het behoefde alleen nog in de motor geladen te worden. Om 8:10 uur reed ik van huis weg richting Tankstation/Parkeerplaats “De Paal” in de buurt van Apeldoorn, waar Rens, Rob, Rene en Monique en ik elkaar zouden opwachten. Ik had deze afspraak gemaakt dus ik zou voorop rijden.
Rond 9:30 uur vertrokken we richting Duitsland. Willy zou ook meerijden en hij woont (en werkt) net over de grens in het plaatsje Alstätte. We werden er tegen 11 uur opgewacht met broodjes en koffie.
Rond 12 uur vertrokken we dan naar ons pension in de Harz in Duitsland. We zouden een route pakken die binnendoor liep en zo’n 295 km lang was. Ramp nummer 1! In Duitsland had men blijkbaar net allemaal vakantie en dus gingen de Duitsers massaal op weg naar hun vakantiebestemming. Gevolg; de dorpen waar we doorheen reden waren overvol met verkeer en nagenoeg alle stoplichten hadden we tegen. De eerste stop was op een parkeerplaats voor vrachtwagens. Dit bleek van een bedrijf te zijn en mochten we er eigenlijk niet staan. Ik had mijn motorjack uitgetrokken en mijn t-shirt was doorweekt van het zweet. Zo erg zelfs dat ik hem uit kon wringen. Ook in mijn motorjack waren de mouwen bij de polsen doorweekt en drupte het zweet eruit.
De rit naar het pension heeft ons 6 uur gekost. Tegen zessen kwamen we aan bij Pension “Der Tourstop” in Lautenthal in de Harz. We werden verwelkomt door eigenaren en echtpaar Peter en Jacqueline. Twee Hagenezen die in 2012 dit avontuur in Lautenthal zijn aangegaan. Het eten werd op dat moment nog bereid dus daarvoor waren we nog op tijd. Eerst even opfrissen en rond 19:30 uur konden we aan de maaltijd. Vrijdagavond stond er pasta op het menu. De kok had goed zijn best gedaan.
Iedereen liet zich de pasta goed smaken. We hebben nog lang buiten gezeten en zelfs een tuinhaard aangestoken. Rond middernacht vond ik het wel best en ben naar bed gegaan.
Het onbijt is tussen 8:00 en 10:00 en langzaam kwam iedereen even ontbijten. Hierna ging iedereen zich klaarmaken voor de eerste rit. Er zou ik twee groepen worden gereden. Ik zat in de tweede groep en een aantal mensen moesten nog even tanken. Daarvoor moesten we even 3 km verderop zijn. Na het tanken zijn we met 7 motoren begonnen aan de route. De eerste groep had al een redelijke voorsprong. Na een kilometer of 50 kwamen we de eerste groep weer tegen langs de weg bij een ‘Biker-treff’. Daar konden we even iets drinken/eten. Groep 1 vertrok weer als eerste en aantal minuten later gingen wij ook weer op weg. Na nog eens 30 kilometer was er weer een parkeerplaats waar de eerste groep was gestopt en daar kwam ramp nummer 2 aan het licht.
De GL1500 van Matthew, ons jongste en nieuwste lid, had het begeven. De accu laadde niet meer bij waardoor de motor afsloeg. Alles nagekeken maar waaschijnlijk was de dynamo of de spanningsverdeler defect. Matthew vond het niet verantwoord om verder te rijden en Wim bood aan om terug te rijden en zijn camper met aanhanger te halen om zo te zorgen dat Matthew toch weer bij ‘Der Tourstop’ terecht kwam. Groep 2 reed dus uiteindelijk met twee motoren minder verder.
Bij de laatste stop op deze route hadden we groep 1 al in zicht vlak voordat ze gingen parkeren en daarmee kwamen we eigenlijk tegelijk aan. Even lekker op een terrasje zitten en even iets eten. De lucht begon er na een half uurtje dreigend uit te zien. We vertrokken als 1 groep en we waren nog geen 10 minuten weg of ramp 3 diende zich aan (ok, ramp is een groot woord in dit geval). Het begon licht te spetteren. Bij een stoplicht vlug mijn schapenvel in de koffer gedaan en vlak na het kruispunt barstte de bui in alle hevigheid los. Binnen enkele seconden was ik zeiknat. De bui was zo hevig dat we niets meer zagen en gewoon moesten stoppen.
Snel nog even het regenpak aangetrokken en toen de regen wat minder heftig was geworden weer op de motor gestapt om de route verder af te maken. Bij een afslag werd verkeerd gereden en moest er gekeert worden. Op een parkeerplaast die redelijk schuin was voltrok zich ramp nummer 4. Henk viel om met zijn motor. Henk is niet al te groot en kan goed rijden, alleen komt hij maar met zijn tenen op de grond. Op zo’n schuin stuk gaat het natuurlijk fout. Bibian wilde helpen maar ook zij stond op het schuine stuk en haar motor belandde ook op z’n zij. Nadat alle motoren weer overeind stonden met alleen wat gekneusde ego’s reden we het laatste stuk naar Lautenthal.
De barbeque’s waren al aangestoken en Peter (pensionhouder) en de kok waren druk doende om de barbeque’s goed aan het branden (smeulen) te krijgen.
Het eten was weer voortreffelijk en er werd natuurlijk wat af gelachen en gesproken over de voorvallen van de dag. Na de barbeque viel de groep een beetje in tweeën. De helft wilde voetbal kijken, de anderen hadden die behoefte niet (waaronder ik). Nog voordat de wedstrijd afgelopen was, had ik me al naar bed begeven.
Zelfde ritueel als zaterdag. Ontbijt stond klaar en we probeerde iets vroeger te gaan rijden omdat de route van vandaag veel langer was. We rijden weg maar nog geen kilometer verder bleek dat we de andere kant op moesten. We kwamen langs het tankstation waarvan gezegd werd dat deze gesloten was op zondag, maar bleek toch open te zijn. Dan toch allemaal nog maar even tanken. De rit was voor ons als groep 2 net 25 kilometer verder toen de grootste van de rampen (nummer 5) toesloeg. We sloegen als groep rechtsaf en moesten na 150 á 200 meter meteen links. Ronald moest remmen voor een tegemoet komende auto. Willy moest sterk remmen en daarmee Rene ook. Ook ik moest mijn best doen om op tijd stil te staan. Toen ik stil stond voelde ik gewoon dat iemand achterop zou rijden en… ja hoor. Bibian kon niet meer op tijd stil staan en probeerde nog uit te wijken. Het mocht niet baten en ze knalde achter op mijn goldwing. Ik werd gelanceerd maar bleef op de motor zitten en stuurde hem tussen de anderen door. Beide motoren aanzienlijk beschadigd en Bibian heeft er wat kneuzingen en een gebroken teen aan overgehouden. Verder geen ernstig letsel.
Wim bood aan om (wederom) zijn aanhanger op te halen omdat Bibian niet meer verder zou rijden. Rene en Monique wilde ook niet meer verder en bleven bij Bibian. Ronald, Willy en ik besloten, nadat ik gecontroleerd had of mijn wing nog gewoon reed, om de route af te maken. Zo gezegd, zo gedaan. We lieten de anderen na goede afspraken achter en vervolgden de route. Bij de eerstvolgende stop werden natuurlijk de verhalen weer even uitgewisseld. Wij besloten nog steeds om als groepje van 3 apart te rijden. Aangezien we alle 3 van een vlotte rijstijl hielden, konden we lekker door de bochten hangen. Daarmee hadden we de eerste groep dus alweer vrij snel gevonden. Twee mensen van de eerste groep besloten op dit punt recht naar Lautenthal te rijden. Wij besloten om met de grootste groep mee te rijden en eenmaal op weg zouden we nog een 90 kilometer moeten afleggen. Op een gegeven moment stonden we stil in een straat en werd er gekeerd. We reden terug, een andere straat in en een helling op… helaas. Weer niet de goede weg. Dus omdraaien. Maar we stonden op een helling. Je voelt hem al… ramp nummer 6. Rens keerde en, net al Henk de vorige dag, viel zijn motor op zijn kant. Jan zag het gebeuren, lette niet meer op zijn eigen situatie en… ook zijn motor ging om en Marjan kukelde van de pasagierszit af. Gauw de motoren weer overeind (die van Jan begon benzine te lekken omdat hij te ver was door gerolt) en de mensen en schades bekeken. Rens had waarschijnlijk een spier verrekt en Marjan was behoorlijk geschrokken. Wederom met een paar gedeukte ego’s op weg. Een helling af en een doodlopende straat in. Er was alleen een kleine doorgang via het voetpad en Marcel en Willy reden er door. De rest probeerde te keren om de stoep op te komen. Ook ik en op een helling is keren niet te doen met een Goldwing, dus… ramp nummer 7… mijn motor op zijn beugels. Nadat iedereen aan de andere kant van de versperring stond, besloten we vanaf nu recht terug te rijden naar Lautenthal. We hadden genoeg.
Eenmaal weer in het pension snel even gedoucht. We zouden ’s avonds naar de XXL Schnitzelkönig gaan. Het was er behoorlijk druk en warm. Ik had zo’n dorst dat ik maar meteen een liter Bitburger bestelde.
Het eten was uitstekend en we hebben er nog een gezellige avond van gemaakt bij het pension. Even na twaalven werd ik door de mensen die nog wakker waren gefeliciteerd met mijn verjaardag. Rond enen ben ik naar bed gegaan.
Het restaurant was al behoorlijk vol toen ik beneden kwam. Meteen werd er luid ‘Lang zal hij leven’ voor mij gezongen. Als kleinigheidje kreeg ik een paar typische Harz items. Een flessenopener met een heks er op en een heksen poppetje voor aan mijn motor. Deze maak ik wel aan mijn sleutels vast want zoals men weet houd ik er niet van om dingen aan mijn motor te hangen. Na alles in de motor gepropt te hebben, zou ik samen met Bibian nog even een schade formulier invullen. Pensionhouders Peter en Jacqueline hartelijk bedankt voor alle goede zorgen en dan op de motor richting Nederland. Dezelfde groep als op de heenweg reed weer mee op de terugreis.
Rond 14:30 uur waren we weer bij Willy in Alstätte waar op ons gewacht werd met broodjes en soep. Rene en Monique moesten tegen 15:00 uur vertrekken omdat ze de kinderen van school moesten halen. Niet veel later vertrokken Rens, Rob en ik richting Deventer en in de buurt van Apeldoorn nam ik afscheid van Rens en Rob en reed de mij bekende weg via de Veluwe naar huis. Ik heb nog een stukje omgereden omdat er bij Lelystad aan de N302 gewerkt werd en er een file vanaf het vliegveld Lelystad stond.
Om 17:45 uur thuis met een gehavende motor maar blij om weer thuis te zijn. Het zal met recht een onvergetelijk weekend blijven. Foto’s die ik gemaakt heb, zijn te bekijken op: http://thrashpalace.net/photo/ in het album GoldwingForum Duitsland weekend 2014.