Zaterdag 3 Augustus gaan Pjotr en ik onze derde gezamelijke rit in 2013 houden.
En dat is een bijzondere!!

Ik ga namelijk op de heenweg bij Pjotr op de Goldwing achterop richting Brabant om eindelijk mijn Harley op te halen.
Met twee motoren (onze eerste Sofa-rit) gaan we dan richting Didam om het chromen gedeelte van de kuip van de Goldwing te voorzien van speciale folie. Daarna kan ik eindelijk m’n US Plof aan het thuisfront laten zien.

Dat ik hier megaveel zin in heb en uitkijk naar deze dag mag duidelijk zijn.

Afgelopen weekend was het jaarlijkse weekend in Duitsland van het GoldWingForum. Voor mij de eerste keer dat ik mee was. Ik heb enorm genoten van dit weekend en daarom maar even een volledig verslag van mijn beleving in dit weekend. Ik heb ook weer video opnames gemaakt en deze komen natuurlijk in een later stadium ook nog aan bod.

Vrijdag 19 juli 2013:

’s Morgens om 7:30 uur mijn bed uit om de laatste handelingen te verrichten voor mijn vertrek naar Duitsland. De meeste zaken (slaapzak, matras, tent, stoel) had ik de vorige avond al op de motor bevestigd/in de koffer gedaan. Alleen mijn kleding, voldoende water en wat brood voor onderweg moesten nog in de topkoffer. Om 8:30 uur vertrok ik met mijn bepakte motor richting Weert alwaar een aantal andere forumleden elkaar zouden treffen. Hoewel ik een nieuwe Garmin navigatie heb gekregen, ben ik een voor mij bekende route binnendoor gereden in de richting van Arnhem. Bij Papendal aangekomen, bleek ik de afgesproken tijd van half 11 niet meer te halen. Ik moest de snelweg pakken. Bij Eindhoven bleek de weg daar zo veranderd en onduidelijk te zijn dat ik op de randweg belandde en uiteindelijk niet linksaf de A67/A2 richting Weert kon pakken maar alleen rechtsaf de A67 richting Eersel. Gelukkig zat ik wel weer op de snelweg en ben bij Eersel snel omgedraaid en vlug de andere kant weer opgereden. Alles bij elkaar werd het dus 10:55 uur toen ik bij AC Roevenpeel aankwam. Gelukkig waren de anderen (RonalT, Karin,
Rens, Ron, Thomas, Jan en Marjan) nog aanwezig.

Rond 11 uur startte we onze motoren en gingen op weg. Nog op de parkeerplaats bleek de motor van Rens niet te willen starten. Ron kwam snel naar voren gereden om te vertellen dat Rens er nog stond en dat hij ging helpen. Zo gezegd, zo gedaan. Ron rijd terug en op dat moment komt Rens aanrijden en toetert ten teken dat we kunnen rijden, niet wetende dat Ron onderweg naar hem was. De rest was in de veronderstelling dat alles in orde was en weg gingen op weg. Nu blijkt Ron helemaal te moeten omrijden om weer bij de groep te komen en toen hij dus op de plaats aankwam waar wij zouden wachten, waren wij de snelweg al op. Ron snel erachteraan maar wij hadden (volgens de navigatie van RonalT) de eerstvolgende afslag alweer genomen en stonden een eind verder op de weg te wachten… maar geen Ron. Die had de afslag gemist en dacht: “Ik zie ze bij het afgesproken punt in Duitsland wel weer.” RonalT en Thomas zijn nog teruggereden maar tevergeefs… Ook een telefoontje naar zijn mobiel bleef onbeantwoord. Om 12 uur maar weer door gereden vlak voor de grens nog getankt omdat mijn tank nagenoeg leeg was (lampje ging branden) en nogmaals Ron proberen te bellen. Rond een uur of 3 arriveerden we bij het afgesproken punt in Duitsland, maar… GEEN Ron. Ook nog steeds geen antwoord op zijn mobiel. Later vernamen we dat hij er om 1:30 uur al was en tot 2 uur heeft gewacht. Tja… doordat wij op hem bleven wachten vlak na Weert heeft dat ons kostbare tijd gekost waardoor wij weer veel te laat op het punt aankwamen. Na een kop koffie en een korte rustpauze gingen we weer op pad. Vanaf hier zouden we binnendoor rijden. Een mooie route die ons rond 17:30 uur in Dodenau bij Bikerpension Arnold deed aanbelanden. Nog steeds zagen we geen Ron en we vroegen ons af of hij misschien was omgekeerd en naar huis was gegaan. Nogmaals bellen naar zijn mobiel leverde wederom niets op. Willy was er wel met zijn vrouw Yvonne en hond Ringo. Ook een Harley rijder, Kees genaamd, was met Willy in gesprek en zou plaats maken en ons verder met rust laten. Wij hadden zoiets van; blijf lekker zitten. We zijn allemaal motorrijders en gezelligheid is belangrijker dan welk type motor je rijd. Kees heeft de rest van de avond gezellig bij onze groep gezeten. Hij zou de volgende dag verder trekken. Rond 19:00 uur ongeveer kwam Johan uit Helmond aanrijden met zijn zoon. Hij was op eigen gelegenheid gaan rijden en zodoende nu pas aangekomen. Nog steeds hadden we niets van Ron vernomen tot we tegen 20:00 uur een bekende motor met berijder zagen. Daar was Ron eindelijk. Wat was er nou aan de hand? Ron had (net als ik) de routes van RonalT gekregen voor de Garmin navigatie. Ron heeft (waarschijnlijk tweedehands) een ouder type Garmin met kaarten uit 2008/2009. Op zich niet zo erg, maar de kaarten bleken alleen voor de Benelux en alleen de hoofdwegen van Duitsland stonden in zijn navigatie. Aangezien Dodenau niet echt aan een hoofdweg ligt, is hij continu verkeerd gereden, tot aan Insbruck aan toe. Hij heeft zelfs op het punt gestaan om naar Nederland terug te rijden, maar we zijn blij dat hij dat niet gedaan heeft. Wij hadden ons inmiddels al tegoed gedaan aan het schnitzel-buffet. Gelukkig voor Ron was er nog genoeg over zodat ook hij, na deze vermoeiende rit, even lekker kon genieten van een maaltijd en deze minder leuke affaire achter zich kon laten.

vlnr: (de arm van Willy), Jan, Ron, Marjan, RonalT, Karin, Yvonne.

Zaterdag 20 juli:

Johan blijkt rond 4 uur zijn tent nog uit te zijn geweest om deze te verplaatsen. De reden was omdat 2 duitse gasten, die ook op de kampeerplaats stonden, nogal luidruchtig aan het snurken waren en Johan z’n tent heel dicht bij die van hun stond. Gelukkig zouden zij er maar 1 nacht staan. Gek genoeg heb ik er geen last van gehad, terwijl ik er tegenover stond. Na een redelijke nachtrust om 7:45 uur mijn slaapzak uit en tegen 8 uur aan het ontbijt. Kees (de Harley-rijder van de vorige dag) kwam ook nog even afscheid nemen. Nadat iedereen had ontbeten en zich had opgefrist, maakten we ons klaar voor de eerste rit. We vertrokken rond 10:30 uur. 8 motoren, 2x GL1800, 4x GL1500 en 2x GL1200 gingen op weg en de GL1500 van RonalT voorop. We hebben mooie wegen gereden in het gebied langs de Eder en rond de Edersee met veel bochten, stijgingen en dalingen. Vlak voor de Edersee in Edertal hebben we een stop ingelast om een hapje te eten. Willy bleek problemen te hebben met zijn GL1200. Deze bleek snel warm te lopen en zijn koelwater te verliezen. Mijn hele waterfles ging eraan en ook de watervoorraad van Johan ging in de dorstige 1200. Nu was het afwachten en even eten. Velen gingen voor de currywurst (…die vielleicht beste Currywurst der Welt) maar ik had een bradwurst mit kartoffelsalad.

Hierna vervolgde we onze route langs de Edersee. Een hele mooie weg langs het water. Alleen jammer dat sommige bussen er zo verschrikkelijk langzaam reden. Nu mocht je daar toch niet hard rijden, maar 25 km/h is wel erg traag. Toen we de Edersee achter ons gelaten hadden, bleek de 1200 van Willy toch weer warm te lopen. Hij besloot daarom de kortste route terug te nemen naar Dodenau, terwijl wij de tocht zouden afmaken. Rond 17:00 uur waren we weer in Dodenau. Gauw even kijken of de plaats voor onze motoren nog vrij was en deze weer even parkeren. Bij het manouvreren van de motor hield ik hem niet meer en lag hij (voor de vierde keer in de tijd dat ik de motor bezit) op z’n zij. Gelukkig ken ik de manieren om de goldwing zelf weer overeind te krijgen en binnen no-time stond hij weer rechtop. De avondmaaltijd bestond uit een barbeque buffet. Diverse soorten vlees werden op de barbeque klaargemaakt en hierna was het buffet geopend. Die avond kwam er ook nog een motorrijder even aan bij Pension Arnold om wat te drinken en even uit te rusten. Hij had wel een redelijk aparte motor en trok daarmee nogal wat aandacht van het aanwezige publiek. Het bleek een omgebouwde Honda FireBlade te zijn. Deze 900cc machine was grotendeels voorzien van aluminium en had een enorm brede achterband. Ik heb met mijn telefoon een filmpje gemaakt van zijn vertrek.

De rest van de avond lekker genoten van het heerlijke weer, de gezelligheid van elkaar en het heerlijke bier. Willy had nog voor iedereen een ‘wondermiddel’ meegenomen om je motor mee te poetsen. Het werkt op zich goed, maar je moet het wel tijdig van de motor vegen anders blijft het witte poeder wat hardnekkiger zitten. Rond 22:30 uur vond ik het wel best en ben ik naar bed gegaan.

Zondag 21 juli:

Rond 3:30 uur ben ik er nog uit geweest omdat ik heel nodig naar het toilet moest. Daarna kon ik niet meteen slapen en heb ik nog even liggen lezen. Tegen 4:30 uur toch maar weer wezen slapen en rond 7:30 uur er weer uit. Het ontbijt is vanaf 7 uur dus ruim op tijd voor het ontbijt. Nadat iedereen gegeten had, werd duidelijk dat Willy, Yvonne en Ringo (de hond) zouden vertrekken. De motor van Willy zou niet kunnen rijden en Willy wilde niet gaan wachten op onze verhalen zonder dat hij zelf mee had kunnen rijden. Ook Rens maakte duidelijk dat hij richting Nederland zou rijden in verband met familieomstandigheden. Daarmee waren er dus nog 6 motoren over voor de rit van zondag. In tegenstelling tot zaterdag was het om 8 uur al bloedheet. De route van vandaag zou ons langs de Diemelsee brengen. Wel werd er wat vaker gestopt in verband met de hitte. Ten westen van de Diemelsee (onder Brilon) hebben we langs de 251 bij ‘Restaurant
Van Soest’ gegeten.

Let vooral op Ron (rechts) met z’n motorbroek op z’n enkels. 😉

De wegen waren weer lekker vol met bochten, bergen en dalen. Ik moet zeggen dat ik me redelijk kon meten met de andere rijders. Ik denk dat we tegen 6 uur weer in Dodenau waren. Na alles weer te hebben opgeruimd en gedouchet te hebben, zaten we weer lekker onder het genot van een biertje, wijntje of ander drankje de afgelopen dag te bespreken en te wachten op wat het avondmaal zou brengen. Het werd aardappelen, groente (doperwten/wortelen) en vlees (rundvlees). Vandaag hadden we ook een toetje. Iets van chocolademousse met slagroom. Ondanks de gezellige avond ben ik toch weer rond 22:30 uur naar bed gegaan.

Maandag 22 juli:

Om 6 uur was ik wakker, ben naar het toilet gegaan, weer even de slaapzak in maar van slapen kwam niets meer. Dan maar uit de veren en de tent vast opruimen. Johan (die tegenover mij was gaan staan met z’n tent) was ook al bezig zijn tent en spullen in te pakken. Zodoende hadden wij onze motoren rond 7 uur alweer startklaar staan voor de terugreis. Johan ging meteen na het ontbijt er vandoor omdat hij met zijn zoon nog Kastelen ging (be)zoeken. Zodoende bleven er dus nog maar 5 motoren over voor de terugreis naar Nederland. Nadat iedereen zijn gemaakte kosten had afgerekend, stonden we rond 10:00 uur klaar voor vertrek. De baas van pension Arnold kwam ons persoonlijk uitzwaaien, wat hij blijkbaar bij elke groep motorrijders doet. Via binnendoorwegen iets noordelijker dan de heenweg hebben we de reis naar Nederland gemaakt. Bij Unna zijn we de autobahn opgereden en nagenoeg pal west aangehouden. Langs Oberhausen en daarna richting Nijmegen. Bij Goch (nog steeds Duitsland) een laatste stop gemaakt (het was inmiddels rond 3 uur ’s middags). Na wat te hebben gegeten hadden we alvast afscheid genomen van RonalT en Karin, die richting Dinteloord moesten. De overige 4 motoren gingen richting Nijmegen en bij Arnhem haakte ik af. Ik reed richting Apeldoorn en de anderen moesten allen naar Noord-Holland, dus zij namen de A12 richting Utrecht. Rond 6 uur was ik thuis en kan terug kijken op een ongelofelijk leuk, leerzaam, gezellig en inspannend weekend. Absoluut voor herhaling vatbaar!

Voor meer foto’s, kijk onder Fotogallerij – Tourritten – GWF Duitsland 2013.

En voor de volledigheid nog even de gemaakte film bijgevoegd: