Zondag op de bonnefooi, omdat het mooi weer was, met de motor op stap gegaan. Ik zou wel zien waar ik heen zou rijden en waar ik uit zou komen.
Ik startte (uiteraard vanuit Lelystad) richting Harderwijk en sloeg op de N302 af richting Dronten. Echter meteen na het kruispunt de afslag Veluwemeer genomen en richting Biddinghuizen gereden. Daarna doorgereden langs Walibi Holland richting Elburg. Via Elburg ben ik in ’t Harde terechtgekomen en vanaf daar een stukje over de snelweg richting Zwolle. Voor Zwolle de afslag Kampen/Emmeloord en op de N50 de afslag Ens genomen. Via het buitengebied in Emmeloord beland en vanaf daar doorgereden richting Urk. Voor Urk weer een klein stukje snelweg (A6) genomen en meteen bij Swifterbant er weer af. Hier vandaan weer richting Lelystad en in Lelystad zelf nog wat wijken bezocht waar ik ooit gewoond heb.
Alles bij elkaar toch 2 en een half uur onderweg geweest en zo’n 140 km afgelegd. Erg prettig tochtje, al zeg ik het zelf.
Zondag 30 september werd de laatste tour georganiseerd door Motorclub Espel. Een vriend van me (Jacob-Jan) reed wel met deze club mee en vond het supergezellig. Dus de uitnodiging om ook eens mee te gaan nam ik graag aan. Dat deze dag ook nog eens met een lekker zonnetje gepaard ging was natuurlijk erg meegenomen.
Ik had met Jacob-Jan om 9:15 afgesproken bij Intratuin. Haha, hij zei dat hij me al vanaf de rotonde (zo’n 2 km) kon horen aankomen. Gezamelijk zijn we naar de verzamelplek in Espel gereden.
Daar even kennis gemaakt met de leden die er al waren en wachten op diegene die nog moesten komen.
Het is een leuke gevarieerde club met jongere en oudere deelnemers, met racers, tourmotoren en cruisers.
Tegen tienen gingen we op weg. Ik weet niet waar we allemaal langs zijn geweest maar er zijn leuke weggetjes uitgezocht. Na een tijdje zijn we met z’n allen gestopt bij een terrasje en hebben genoten van Cappuchino met appelgebak. Een erg gezellig clubje moet ik zeggen.
Daarna was het op weg naar de Posbank, het doel van de rit. Een ontzettend mooie omgeving daar en fantastich om te rijden. Daar gaan we zeker nog eens naar toe.
Daar hebben we de motoren neer gezet om even van het uitzicht en het weer te genieten.
Er werd daar toevallig net een hardloopwedstrijd georganiseerd waardoor de weg verder was afgesloten. Dat was jammer want zo misten we nog een mooi stukje natuur. Er zat niks anders op dan een stukje terug te gaan en vanaf daar de weg naar huis voort te zetten.
In Velp hebben we een snackbar opgezocht en wat warms naar binnen gewerkt. Hier kwam een rijder er achter dat z’n achterband langzaam aan het leeglopen was. Maar naar een bezinepomp gereden en band volgepompt en in de gaten houden maar. Voor de zekerheid zijn we toen maar over de snelweg weer terug naar huis gereden onder het motto van ‘Samen uit, Samen thuis’. De band hield het tot het einde.
Thuisgekomen nog even bier/koffie gedronken bij de voorrijder thuis en toen kwam er een eind aan de gezellige motordag. Dit doen we het volgend seizoen zeker nog eens.
Zaterdag besloot ik, aangezien het redelijk weer was, om even bij MotorkledingOutlet.nl in Burgum te gaan kijken voor een Jeans met Kevlar. Ik besloot Martin te bellen om te vragen of hij zin had in een ritje. Daar had hij wel oren naar en zo stond ik rond 13:00 uur bij hem op de stoep. Na een bak koffie kwam hij met het idee om even in Wolvega te gaan kijken alwaar het evenement ‘Motors kieken’ was georganiseerd. Dit was geheel gratis. Wij hadden onze motoren tussen alle andere geparkeerd en zijn even op het terrein wezen rondneuzen. Er was een Kawasaki stunt team aanwezig die allerlei kapriolen uithaalden op de motor, verkiezing van de mooiste racer, classic, cruiser/tourbike en nog veel meer. Na een half uurtje zijn we doorgereden richting Burgum, want daar gingen we eigenlijk voor. Vlak voor Wijnjewoude, toen we de N381 opdraaide, zagen we aan de overkant een rode Goldwing staan te wachten voor het verkeerslicht. Deze wing, volgens mij een hele opgepimpte GL1500 maar het kan ook een GL1800 geweest zijn, heeft een hele tijd achter ons gereden en heeft ons even voor afslag Rottevalle ingehaald en heeft de betreffende afslag genomen. Wij namen een afslag verder en reden door Burgum naar het bedrijventerrein alwaar motorkledingoutlet.nl gevestigd is. Het blijkt tevens de motorzaak ‘MotoDrome’ te zijn.
Boven de motorzaak is de kledingafdeling. We hebben er even gezocht maar zagen niet direct de Jeans hangen. Een vriendelijke verkoper kwam na 5 minuten vragen of hij kon helpen. Ik legde hem uit dat ik Jeans met kevlar zocht en die niet kon vinden. Hij zei dat er wel wat exemplaren moesten hangen en hij ging op zoek. Ondertussen wees hij ook even op de kofieautomaat en gaf aan dat we rustig een bakkie konden pakken terwijl hij even op zoek ging. Na een poosje was hij terug met de twee merken Jeans die ze verkochten. Ik heb gekozen voor wat ik de mooiste vind van de twee en ben even gaan passen. Hij bleek iets te wijd te zijn en ik moest een maat smaller. Deze was helaas niet op voorraad en dus gelijk besteld en betaald. Hij wordt naar mijn huisadres gestuurd dus ook dat is weer geregeld.
De terugweg zouden we echt binnendoor gaan. Via Akkrum, Joure, St. Nicolaasga en Lemmer helemaal binnendoor naar Flevoland terug. Toch een ritje van iets meer dan anderhalf uur. Om 18:15 uur waren we bij Martin thuis en rond 19:00 uur was ik weer thuis. In z’n totaliteit toch weer bijna 300 km gereden op deze dag. Hopelijk krijgen we dit jaar nog wel een paar keer de kans om te rijden voordat het weer echt te slecht wordt.
De Electra Glide Classic mag ik dan al vanaf de jaren ’80 de mooiste motor vinden die er is, of het rijden erop me wel bevalt was nog een grote onbekende.
Tijdens de lessen heb ik gereden op een Yamaha XJ-600, daarna natuurlijk mijn eigen Kawasaki Vulcan 800 Classic en ik heb een keer mogen rijden op de Honda Goldwing 1500 van Pjotr. De volgende stap was dus een proefrit op een Harley Davidson Ultra Classic Electra Glide.
Harley dealer HD-Point te Drachten is voor mij het dichtst bij en deze gebeld om te vragen of een proefrit mogelijk was. Ze hadden er één uit 2008 staan waar ik wel even op mocht rondtuffen. Jammer dat het net niet een 2009’er was omdat vanaf dat bouwjaar een nieuw en beter frame is gebruikt maar voor een indruk ruim voldoende.
Miranda en ik zijn er op de Vulcan naartoe gereden. Lekker omweggetje gemaakt en wat leuke weggetjes gezocht. Zolang we niet op de snelweg komen blijft het dus goed gaan met de rug en knie van Miranda. Bij HD-Point aangekomen kregen we eerst een lekker bakkie koffie en hebben wat gekletst met de verkoper over mijn situatie (verkoop huis voor aanschaf Harley e.d.). We hadden afgesproken dat ik eerst zelf een stukje zou rijden en daarna Miranda zou ophalen om met z’n tweeën te testen.
Ik herinner het me nog heel goed. Wegrijden in z’n één, doorschakelen naar drie en dan de eerste bocht. Afremmen, terug naar z’n twee en eens kijken hoe die 400 kg door de bocht is te wurmen. Maar voor ik het wist was ik er al doorheen. Dat ging gemakkelijk. Het voelde enorm natuurlijk aan. Ik ben meteen het kleine blokje teruggereden om Miranda op te halen.
Met Miranda achterop hebben we eerst een stukje snelweg gereden om daarna de (op dat moment behoorlijk drukke) binnenstad in te gaan. Stukje 80 weg en slingerende weggetjes door een stukje bosrijk gebied volgden. Een uur later kwamen we weer bij HD-Point aan.
Wat foto’s van onderweg:
Om een lang verhaal kort te maken; dit is het wel voor mij. De Harley ligt ongelooflijk veel stabieler op de weg dan de Vulcan. Als Miranda haar hoofd beweegt op de Vulcan voel ik het al, bij de Harley merk ik vrijwel niets. Dan moet ze echt achterop heen en weer gaan zwaaien. Snelheid is ook niet zo’n probleem als bij de Vulcan. Op de snelweg reden we 80 maar zag toen dat er een dubbele schaal op de meter was. Die 80 mijl/uur was dus zo’n 130 km/uur. Had ik totaal niet door.
Het enige minpunt van deze motor was de standaard uitlaat. Voor een lekkere motorbeleving mag daar wel wat meer leven inzitten. Maargoed, dat dacht ik er wel even bij want welke uitlaat we zelf willen is hier al bekend.
Miranda zat heerlijk luxe en had totaal geen last van haar rug en knie. Die is dus ook helemaal enthausiast.
Daarna was het weer naar huis. Even leuk een andere weg genomen en met een goed gevoel kwamen we weer thuis. Al met al een dikke 4 uur op een motor gezeten 😀
Door (iemand van) het Goldwingforum was er, op zaterdag 8 september, weer een rit georganiseerd. Dit keer door Zuid-Holland, gedoopt de Z.H.R. (Zuid-Holland Rit). De rit was niet erg lang (140 km) maar leidde ons over dusdanige weggetjes, dat er niet hard gereden kon worden en we totaal zo’n 5 uur onderweg zouden zijn.
Om kwart over 9 ’s ochtends hadden we met een groep Goldwing rijders uit Noord-Holland en Flevoland afgesproken bij Den Ruygen Hoek langs de A4. Hier vandaan met een stoet Goldwings richting Monster vertrokken waar we rond 10 uur aankwamen. Op de camping, waar we afgesproken hadden, stonden al een paar forumleden die er de vorige dag al waren aangekomen. Toen iedereen er was, zijn we rond 11 uur gestart. Net buiten de camping was al meteen het eerste oponthoud… er moesten nog mensen tanken! Ik had zoiets van; dat bedenk je toch van te voren. Nu moet iedereen wachten! Dus de rit startte 20 minuten later.
We reden weer volgens het Follow-Up systeem, waarbij niet lang na de start al een fout optrad. Iemand stond als wegwijzer voor rechts af. Verderop stond de volgende als wegwijzer om een hele ronde te maken en terug te rijden vanwege een gesloten doorgang. Om de groep sneller bij elkaar te krijgen gaf de voorrijder aan de eerste wegwijzer aan dat hij de groep vanaf dat moment links af moest laten slaan, daarbij helemaal vergeten dan er ook nog iemand op de rotonde verderop stond. Aangezien de achterrijder dus ook links af werd gestuurd, kwam hij dus niet over de rotonde en bleef de wegwijzer staan, met als gevolg dat de groep allang verder was en hij er nog stond. Daarna hebben we nog twee keer halt gehouden omdat de groep ineens niet meer compleet was. Ditmaal niet de oorzaak van de voorrijder.
Nadat we in Maassluis met de pont waren overgestoken, kregen we van de voorrijder een toespraak. Hierin werd medegedeeld dat we de reis naar Oostvoorne via de snelweg zouden vervolgen omdat we al te veel tijd waren verloren. In Oostvoorne hebben we gegeten en gedronken en rond 14:45 uur zaten we weer op de motor en hebben we de rit verder volgens plan gereden. We hebben mooie, bochtige landweggetjes bereden en alles verliep nu prima. We keerden wederom terug naar de pont die ons weer in Maassluis aan land zou zetten.
Overtocht naar Maassluis
In de buurt van Naaldwijk werd nog even een bezoek gebracht aan de grootste bloemenveiling van Nederland, Flora Holland. Dat wil zeggen… we zijn naar het bovenste parkeerdak gereden om een stop te houden en even van het uitzicht te genieten.
Tussenstop op het dak van Flora Holland
De laatste etappe van de rit was weer naar de camping in Monster. We kwamen daar om ongeveer 6 uur aan. Vele leden bleven nog voor de barbeque, maar ik had helaas andere afspraken en ging na een plaspauze en een slok water weer richting Lelystad.
Wederom was ik, na zo’n intensief dagje rijden, helemaal op. Op de verjaardag waar ik heen moest, kon ik mijn ogen niet open houden en zijn we op tijd naar huis gegaan waar ik, eenmaal in bed, als een blok in slaap viel.
Zondag 2 september hadden Kitty en ik afgesproken met Martin en Miranda die op dat moment vakantie vierden op Texel. Om 8:30 uur vertrokken vanuit Lelystad en via de Enkhuizer dijk in West Friesland belandt. Onze tocht naar Den Helder voerde ons langs Enkhuizen, Medemblik en Wieringerwerf. Aangezien ik nog geen navigatie heb voor de motor, zijn we voor de zekerheid bij Wieringerwerf de snelweg opgedoken om er bij Den Oever weer af te gaan. Qua tijd scheelt het bijna niets (2 minuten), maar qua afstand is het zo’n 15 km om. Rond 10:00 uur waren we in Den Helder en na €10,70 betaald te hebben (2 personen en 1 motor), stonden in de rij om te veerboot op te kunnen. Dat het mooi weer was om te rijden, bleek uit het feit dat er een grote groep Kawasaki rijders had besloten de overtocht naar Texel te maken. Tevens stonden er helemaal vooraan 2 BMW’s en een Moto Guzzi en kwamen er even later ook nog een blauwe Kawasaki Vulcan en een goudkleurige GL1500 bij staan. Om 10:30 uur konden en mochten we de boot op.
Aan de overkant zou Martin op ons staan wachten en ons voorgaan naar het huis waar zij verbleven. Er moesten nog even wat extra broodjes gehaald worden, dus voor hem en mij een mooie gelegenheid om even met de motor een stukje te rijden. De dames bleven thuis om even bij te praten.
Na de lunch besloten we een rondje eiland te doen met een tussenstop bij de vuurtoren. We hebben zoveel mogelijk de wegen en weggetjes aangehouden die het dichtst langs de oostrand van het eiland lopen. Bij de vuurtoren de motoren even geparkeerd en een stukje over het strand gelopen. Een kopje cappucino en weer langs de westkant terug. Blijkbaar zijn Goldwings behoorlijk stil, want het kostte een fietser moeite voordat hij doorhad dat ik erlangs wilde. Ik durfde zo dicht achter hem mijn claxon niet te gebruiken, in de veronderstelling dat de beste man zich wezenloos zou schrikken en zou vallen. Ik vind namelijk de claxon van mijn GL1500 nogal extreem hard klinken.
Na het avondmaal hadden we afgesproken dat wij de veerdienst van 19:00 uur weer naar het vaste land zouden nemen. Na uitvoerig te zijn uitgezwaait, kwamen we rond 19:30 uur van de boot af en vervolgde de zelfde weg als de heenweg, maar dan natuurlijk in omgekeerde volgorde. Na zonsondergang is het op de Enkhuizer dijk toch behoorlijk fris en dan ben je toch blij met een motorpak. Kitty had zelfs de binnenvoering in haar jas gedaan (heel slim). Helaas is het nog steeds geen liefhebberij van Kitty om achterop de motor te gaan zitten en zal ook nooit een hobby worden. Ze doet het wel, maar dat zal waarschijnlijk beperkt blijven tot speciale gevallen. Wel gaat ze het motorpak, dat nu nog geleend is, overnemen van de huidige eigenaar.
Om 21:00 uur waren we weer in Lelystad en hadden we over de gehele dag zo’n 290 km gereden. Dan merk je toch dat motorrijden best vermoeiend kan zijn.