Zaterdag 3 Augustus gaan Pjotr en ik onze derde gezamelijke rit in 2013 houden.
En dat is een bijzondere!!

Ik ga namelijk op de heenweg bij Pjotr op de Goldwing achterop richting Brabant om eindelijk mijn Harley op te halen.
Met twee motoren (onze eerste Sofa-rit) gaan we dan richting Didam om het chromen gedeelte van de kuip van de Goldwing te voorzien van speciale folie. Daarna kan ik eindelijk m’n US Plof aan het thuisfront laten zien.

Dat ik hier megaveel zin in heb en uitkijk naar deze dag mag duidelijk zijn.

Aan de ervaringen te horen en de vele youtube filmpjes te zien leek ‘de Elfstedentocht’ me een unieke happening. Niet een gewone tourtocht met twee motoren of met een groepje op pad maar één lange oneindige sliert aan motoren met publieke belangstelling. Soms lekker doorrijden, soms met z’n allen wachten voor een brug of stempelpost.

Pjotr gevraagd of het hem ook wat leek en later JacobJan ook gevraagd. Het was even afwachten of Miran achterop meekon. Als de Harley geleverd was kon dat zeker maar op de Vulcan kan ze niet zo’n eind mee. Helaas werd het dus het laatste.
Snel kaartjes besteld die ruimschoots op tijd begin April op de deurmat lagen. We werden ingedeeld in startgroep 8:25 – 8:45.

Dat was dus vroeg verzamelen hier op maandag 20 Mei. Rond kwart over zes stonden zowel Pjotr als JacobJan keurig op tijd op de stoep. Nog even een bakkie gedaan met z’n allen en wat afspraken gemaakt. Om kwart voor zeven trapten we onze fietsen aan en gingen op weg richting Leeuwarden.

Om geen tijd te verliezen hadden we afgesproken om over de snelwegen te gaan en te tanken bij het laatste tankstation voor Leeuwarden zodat we de tocht op één tank konden tijden. Ik had in de filmpjes namelijk gezien dat het een behoorlijke filevorming kan worden bij de tankstations onderweg.

Het was erg rustig op de weg. Langs Lemmer, Joure en Heerenveen nog geen andere motor gezien. Bij het tankstation voor Leeuwarden veranderde dat. Daar stonden ineens een stuk of 20. Goed om even in de stemming te komen. Met alle tanks nokkie gingen we richting WTC Expo.

Daar aangekomen, het was toen 7:40 uur, stond de parkeerplaats vol en was het een komen en gaan van motoren. We werden keurig door de vrijwilligers naar het eerste vrije stukje geleid en parkeerden daar onze fietsen.

We waren mooi op tijd dus konden we rustig aan binnen onze startbewijzen inleveren voor een vlaggetje, infoboekje en de stempelkaart. Een sanitaire stop hoort hier natuurlijk ook bij. Intussen kon ik bij een balie de route in mijn Garmin laten zetten.

De tocht zelf kan ik vrij kort over zijn. Ik vind het geweldig. Je kan niet altijd even lekker doorrijden maar dat vind ik zelf helemaal geen punt. Daar zijn weer andere tochten voor. Ondanks dat het de hele dag wat motregende stonden en zaten er genoeg mensen langs de kant. Dat heeft gewoon iets.
Het is een motor-totaal-dag. Je ziet motorrijders van alle leeftijden en motoren in vele soorten. Van racers tot cruisers en alles wat daartussen zit.

Op de kaart waren 6 steden al voorzien van een stempel. Er waren dus maar bij 5 steden een stempelpost. Dat scheelt weer in oponthoud. Je weet echter niet waar de stempelposten staan dus een kortere weg nemen is er niet bij (zou je dat al willen).

We hebben het lekker rustig aangedaan met ongeveer na een uur rijden een koffie/broodje/plaspauze. Bij het eerste stoppunt tussen Heeg en Hommerts liep ik even naar de overkant om een sloot van een hoger waterpeil te voorzien. Maar door die enorm lange rij motoren kwam ik nauwelijks terug bij Pjotr en JacobJan. Ook het wegrijden van de parkeerplaats de rij weer in vergt wat handigheid. Het was werkelijk aftellen en gas geven met z’n drieën om keurig in te voegen.

Pauze tussen Heeg en Hommerts (9:20 uur):

Pauze bij Laaksum (10:30 uur):

Om 12:15 hadden we een parkeerplek voor Makkum gezocht om het grotendeel van de lunch te nuttigen. De volgende stop zou in Harlingen zijn. Ik had daar met een vriend die daar woont afgesproken om een bakkie te komen doen. Maar helaas; er was een stempelpost in Harlingen en twee zijwegen daarna die we moesten hebben waren afgesloten door wegwerkzaamheden. Met een omweg waren we er natuurlijk wel gekomen maar zo goed ken ik Harlingen niet en heb besloten om dan maar door te rijden. Bij de volgende stop in Tzummarum (13:45 uur) heb ik Miran even gebeld of ze het kon doorgeven dat we doorgereden waren.

De laatste stap naar Leeuwarden duurde twee uur. Na zo’n hele dag voelden we dat allemaal wel wat. Maar ach, dan stap je met voldoening en een volle stempelkaart op de parkeerplaats van het WTC weer af. Binnen konden we onze Elfstedenplak ophalen en hebben we nog even lekker gezeten.

Het was inmiddels kwart voor vijf en tijd om weer huiswaards te keren. In Leeuwarden nog even de tanks volgegooid en weer richting het zuiden.
Voor Lemmer stond het ineens stil op de A6. We konden er een stuk keurig tussendoor met z’n drieën maar zijn bij Lemmer zelf eraf gegaan en zijn binnendoor gereden. Bij Emmeloord aangekomen namen we afscheid van Pjotr en zijn JacobJan en ik naar m’n huis gereden. Daar hebben we nog even gegeten en toen is ook JacobJan huiswaards gegaan.

Het was jammer dat het weer niet helemaal meewerkte. Het lijkt me nog mooier als het zonnetje er wat bij is maar mij zien ze volgend jaar zeker terug.

Via het Harleyforum afgesproken om 14 april naar de Meern te komen voor een meeting.
Op de Garmin een leuke route uitgestippeld met maar een paar kilometer snelweg en een half uurtje later dan geplanned op pad. Dat half uurtje had alles te maken met een flinke regenbui die ik hiermee kon ontlopen. Onderweg nog even getankt en een snicker naar binnen gewerkt want ik had er niet aan gedacht om brood mee te nemen. Het was inmiddels 12 uur en m’n maag begon al flink te rammelen. Om half één kwam ik aan op het parkeerterrein van het AC restaurant en zag de motoren al staan. De Vulcan tussen het Harley geweld geparkeerd en op het terras kennis gemaakt met de mensen die ik van het forum ken. Altijd leuk om nu de gezichten er bij te zien.

Met een groepje hebben we nog een prachtige rit rond Utrecht gemaakt om uiteindelijk bij iemand thuis nog een bakkie te doen. Tegen vieren ben ik weer huiswaarts gekeerd. Wederom met een omweggetje zodat ik tegen zessen en een dikke 300 km. meer op de teller thuis aankwam.

Het was een heerlijk dagje. Het zonnetje scheen regelmatig en op pad met een paar Harley’s is een beleving. Geweldig hoe je met zware droge klappen wordt ingehaald door zo’n ding. Ik moet zeggen dat het voor mijn gemoedsrust niet goed heeft gedaan 😉 Ik kan eigenlijk echt niet meer wachten op mijn eigen exemplaar. De laatste loodjes…….

En zo leek de weersvoorspelling voor zondag 7 Oktober ineens toch wel wel heel mooi. Natuurlijk geen zomerse temperaturen meer maar het bleef droog en er werd een zonnetje beloofd. Miran en ik hadden wel zin in een tourtje met de motor nu het nog kon. Pjotr gevraagd of hij en Kitty mee wilden. Pjotr had zin en tijd maar Kitty kon helaas niet mee doordat ze een puppy te logeren hadden.
Onze overbuurtjes Teunis en Jacqueline ook gevraagd of ze mee wilden en dat leek ze wel wat. Tijd afgesproken en ik heb een route op mijn gps uitgestippeld.

10 uur was Pjotr bij ons en we hebben even gezellig ‘ouderwets’ (namelijk nog zo gewend uit de lesperiode) koffie geleut. We moesten even wachten op Teunis en Jacqueline want die moesten de kids nog naar de oppas brengen. Tegen 11’en hoorde we geronk buiten dus wisten we dat Teunis zijn motor aan het klaarzetten was.
Broodjes, koeken en koffie mee, in de motorkleding gehezen en op pad.

We zagen wel weer dat we helemaal niet zover weg hoeven voor mooie weggetjes op de motor. Na een wat saai kwartiertje door de polder werd het achter Lemmer al bochtiger en dus leuker. Om half één zijn we gestopt bij een picknick plaats en zijn begonnen aan de broodjes met koffie. Het waaide net te hard om superlekker in het zonnetje te kunnen zitten maar het was zeker te doen.

Het werd nu al zeker dat we niet de gehele route zouden kunnen doen. We hadden een bepaalde tijd afgesproken en zouden dan een kortere weg huiswaards gaan. Onderweg nog twee keer even gestopt voor sanitaire en culinaire doeleinden (niet persé in die volgorde) en genoten van de soms mooie natuur en weggetjes.

Toen het tijd was om rechtsomkeer te maken ben ik nog even voorop blijven rijden tot Steenwijk en daarna heeft Pjotr het overgenomen. Bij blokzijl bleek er een wegomlegging te zijn en heeft Teunis het overgenomen. Zo konden we nog het leuke dijkje tussen Blokzijl en Vollenhove meepikken.

Het was een geslaagde dag. Pjotr en ik zullen het volgend seizoen nog veel vaker samen gaan rijden maar Teunis en Jacqueline zullen zeker ook weer van de partij zijn.

Zondag 30 september werd de laatste tour georganiseerd door Motorclub Espel. Een vriend van me (Jacob-Jan) reed wel met deze club mee en vond het supergezellig. Dus de uitnodiging om ook eens mee te gaan nam ik graag aan. Dat deze dag ook nog eens met een lekker zonnetje gepaard ging was natuurlijk erg meegenomen.

Ik had met Jacob-Jan om 9:15 afgesproken bij Intratuin. Haha, hij zei dat hij me al vanaf de rotonde (zo’n 2 km) kon horen aankomen. Gezamelijk zijn we naar de verzamelplek in Espel gereden.
Daar even kennis gemaakt met de leden die er al waren en wachten op diegene die nog moesten komen.
Het is een leuke gevarieerde club met jongere en oudere deelnemers, met racers, tourmotoren en cruisers.

Tegen tienen gingen we op weg. Ik weet niet waar we allemaal langs zijn geweest maar er zijn leuke weggetjes uitgezocht. Na een tijdje zijn we met z’n allen gestopt bij een terrasje en hebben genoten van Cappuchino met appelgebak. Een erg gezellig clubje moet ik zeggen.
Daarna was het op weg naar de Posbank, het doel van de rit. Een ontzettend mooie omgeving daar en fantastich om te rijden. Daar gaan we zeker nog eens naar toe.
Daar hebben we de motoren neer gezet om even van het uitzicht en het weer te genieten.

Er werd daar toevallig net een hardloopwedstrijd georganiseerd waardoor de weg verder was afgesloten. Dat was jammer want zo misten we nog een mooi stukje natuur. Er zat niks anders op dan een stukje terug te gaan en vanaf daar de weg naar huis voort te zetten.
In Velp hebben we een snackbar opgezocht en wat warms naar binnen gewerkt. Hier kwam een rijder er achter dat z’n achterband langzaam aan het leeglopen was. Maar naar een bezinepomp gereden en band volgepompt en in de gaten houden maar. Voor de zekerheid zijn we toen maar over de snelweg weer terug naar huis gereden onder het motto van ‘Samen uit, Samen thuis’. De band hield het tot het einde.

Thuisgekomen nog even bier/koffie gedronken bij de voorrijder thuis en toen kwam er een eind aan de gezellige motordag. Dit doen we het volgend seizoen zeker nog eens.